To był jeden z najtrudniejszych spływów w historii - ocenia dyrektor gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji gminy Dębica Krzysztof Lipczyński, który odpowiedzialny był za organizację tegorocznego spływu kajakowego. Poziom wody w Wisłoce był bardzo niski, wiele załóg dopłynęło do mety, ale z dziurami w dnie kajaka. Wisłoka to rzeka górska i podczas ostatniego spływu wielu kajakarzy miało okazję się o tym przekonać. Tym razem woda w rzece była bardzo niska i z dna rzeki na wielu odcinkach wystawały pokaźnych rozmiarów głazy, o które często uderzali pechowi kajakarze. Kłopoty pojawiły się już na samym starcie w Pilźnie gdzie wiele załóg, tuż po wypłynięciu na rzekę, wpadało na ukryte tuż pod powierzchnią wody kamienie. Zaraz po starcie w wodzie wylądowało kilka załóg, podobne przygody spotykały kajakarzy na dalszych odcinkach rzeki. W kajaki dziurawiły się dna i burty, załogi wpadały do wody, na dno szły  telefony i inne drobiazgi. Jako jeden z pierwszych na trasę wyruszył komandor spływu i tuż po starcie zaliczył wywrotkę. Jego kajak przewrócił się, a on wpadł do wody. Po nim na rzekę ruszyli inni, i większość obijając się po głazach, pokonywała kilkaset metrów kamienistego odcinka rzeki dopływając do spokojniejszej wody gdzie płynięcie było już łatwiejsze. Niestety, nie wszyscy zdołali wyruszyć na trasę spływu. Jeszcze na starcie wycofał się jeden z kajakarzy, który płynął "jedynką". Zaraz po starcie jego kajak przewrócił się, a kajakarz wpadł do wody. Jak sam przyznał po raz pierwszy wsiadł do kajaka i "było to jak pierwszy raz za kierownicą samochodu". Bez minimalnego doświadczenia „w kajakowaniu” nie było czego szukać tego dnia na Wisłoce. Pod mostem drogowym w Pilźnie wycofała się kolejna załoga, która przedziurawiła kajak. Reszta, często z mniejszymi lub większymi uszkodzeniami w kajakach płynęła dalej do mety pierwszego etapu na tamie w Dębicy. Po drodze jedna z załóg, na wysokości ujścia Ostrej do Wisłoki również zaliczyła wywrotkę. Rzeka na tym odcinku płynie szybko wąskim korytem usianym głazami. Silny prąd przycisnął kajak do brzegu i ten błyskawiczne przewrócił się do góry dnem. Obaj kajakarze wpadli do wody, która na szczęście okazała się niezbyt głęboka chociaż bardzo rwąca.

Od Autora

          Do napisania niniejszego artykułu skłoniła mnie duża liczba wizyt internautów do zamieszczonej na niniejszej stronie pracy pt. „Ryby jako bioindykator – wyniki badań ichtiofauny w Wisłoce”, którą wykonałem dla Fundacji w lipcu 2004 roku. W ciągu niespełna dwóch lat witryna ta odwiedzana była blisko 4000 razy co nie ukrywam, w pełni przerosło moje oczekiwania. Niestety nie miałem dotychczas okazji dokonać kolejnego przeglądu składu ichtiofauny tej niezwykle interesującej rzeki, z drugiej zaś strony osobiście przeciwny jestem zbyt częstym ingerencjom w ekosystemy rzeczne, nawet poprzez niezwykle potrzebne badania składu ichtiofauny. Badania takie prowadzić jednak należy nie rzadziej niż raz na 5 lat. Postanowiłem zatem przedstawić wyniki badań z roku 2004 w nieco innym świetle, a także zamieścić dla czytelników bardzo syntetyczną informacje o każdym ze zidentyfikowanych w trakcie badań gatunku ryb. W artykule poniższym postarałem się umieścić dla czytelników informacje dotyczące ryb pod kątem ich zagrożenia i ochrony prawnej w Polsce. Skoncentrowałem się również na występowaniu gatunków uznawanych przez człowieka za „cenne gospodarczo” (pożądane przez człowieka). Nie lubię tego określenia – jest to słowo-twór – wymyślony przez człowieka, który przypisał sobie prawo do uznawania żyjących istot za gorsze i lepsze, potrzebne i niepotrzebne etc. Niemniej jednak uznanie pewnych gatunków za „cenne” w pewien sposób waloryzuje siedlisko, w którym one występują i może przyczynić się w przyszłości do uznania je za interesujące lub warte szczególnego potraktowania. Mam nadzieję, ze takiego szczególnego traktowania doczeka się Wisłoka, a traktowanie to wyrażone będzie wzmożoną troską o losy żyjących w niej organizmów.

Ocena jakości wód w zlewni Wisłoki dokonana na podstawie badań monitoringowych przeprowadzonych w 2016r. - z uwzględnieniem nowych uwarunkowań formalno-prawnych zmieniających sposób klasyfikacji stanu wód.

         Decydujące znaczenie dla dokonywania ocen stanu wód mają zmiany wprowadzone Rozporządzeniem Ministra Środowiska w sprawie sposobu klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych oraz środowiskowych norm jakości dla substancji priorytetowych z dnia 21 lipca 2016r. (Dz.U. 2016, poz. 1187). Przepisy tego rozporządzenia (zwanego „rozporządzeniem klasyfikacyjnym”) wprowadzają istotne zmiany w klasyfikacji wskaźników fizyko-chemicznych oraz stanu chemicznego. W szczególności ustanawiają one nowe wartości dopuszczalne dla każdego typu wód. W stosunku do poprzednio obowiązujących, wartości dopuszczalne uległy zróżnicowaniu i zaostrzeniu.
         Nowe postanowienia, istotne dla metodyki oceny stanu wód, wprowadza także Plan Gospodarowania Wodami w Dorzeczu Wisły na lata 2016-2021(Dz.U. 2016, poz. 1911). M.in. zdefiniowano w nim 2 procedury obowiązujące w ocenie stanu wód i określono zasady ich stosowania.
         Zastosowanie przedstawionych wyżej nowych przepisów prowadzi nieuchronnie do różnego stopnia niespójności z dotychczas stosowanymi metodykami i do porównywania wyników oceny jakości wód Wisłoki w 2016r. z wynikami ocen sporządzonych w latach poprzednich należy podchodzić z dużą ostrożnością.
         Zapraszamy do zapoznania się z Biuletynem informacyjnym nr 01/2017 (137) zawierającym ocenę jakości wód w zlewni Wisłoki w roku 2016 wg badań monitoringowych w punktach pomiarowo-kontrolnych.

         Biuletyn dostępny jest w całości w formie pliku do pobrania w zakładce „CZYSTOŚĆ WISŁOKI” MENU GŁÓWNEGO.

                W piątek 23 czerwca zakończy się rok szkolny, a już dzień potem Wisłoką znów popłyną kajaki. W sobotę 24 czerwca odbędzie się XVII już spływ kajakowy tą piękną rzeką.Kajaki Wisłoką pływały nie tylko w ostatnich latach, ale również przed wojną i po niej. W okolicach mostu na ul. Kościuszki w Dębicy jeszcze w latach 70- tych ubiegłego wieku funkcjonowała przystań kajakowa gdzie można było wypożyczyć sprzęt i popływać po rzece. - To były stare drewniane kajaki, dość wrażliwe na wszelkiego rodzaju przeszkody które można było spotkać w rzece – wspominał nieżyjący już Wacław Studzienko, który był zapalonym kajakarzem i w tych czasach Wisłoką pływał wielokrotnie. Niestety, sprzęt się zużywał a nowego nie było i powoli przystań zniknęła z krajobrazu miasta.
Kajaki zniknęły z Wisłoki, co nie znaczy, że w okolicach Dębicy nie można było popływać na kajakach. Za czasów KRP Igloopol w Straszęcinie utworzono ośrodek wypoczynkowy i zalew na Grabiniance poprzez spiętrzenie wody w rzece. Utworzony w ten sposób został całkiem spory zbiornik wodny, i co ważne dla kajakarzy, na odcinku kilku kilometrów od niego w górę rzeki został podniesiony poziom wody. Pozwoliło to swobodnie pływać kajakami od Straszęcina aż prawie do odległej o dobrych pięć kilometrów Głowaczowej z czego korzystali licznie wypoczywający tu goście. Do Straszęcina prowadziła nawet z Dębicy linia trolejbusowa dla ułatwienia komunikacji z miastem. Wszystko to sprawiało, że ośrodek tętnił życiem a na Grabiniance kajaki stały się codziennością. Po upadku Igloopolu ośrodek przechodził różne koleje losu, nigdy jednak nie reaktywowano przystani kajakowej a sam zalew jest dziś zaniedbany i zarośnięty. Zlikwidowana została również linia trolejbusowa, podobnie jak cały KRP Igloopol.Innym miejscem gdzie można było popływać na kajaku była Chotowa. Tam swój ośrodek wypoczynkowy w okresie PRL-u miała Wytwórnia Urządzeń Chłodniczych w Dębicy.